Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Χατζηλίκι στη Μ. Ασία

Συγγραφή : Καραχρήστος Ιωάννης (18/5/2002)

Για παραπομπή: Καραχρήστος Ιωάννης, «Χατζηλίκι στη Μ. Ασία», 2002,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=6663>

Χατζηλίκι στη Μ. Ασία (23/1/2006 v.1) Pilgrimage among the Anatolian Greeks - δεν έχει ακόμη εκδοθεί 

ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ

 

Αγιοταφιτική Αδελφότητα, η
Ιδρύθηκε το 326 με σκοπό τη διακονία των προσκυνημάτων στους Αγίους Τόπους. Οι πρώτες σχετικές αναφορές σε φιρμάνια ανάγονται στα τέλη του 15ου αιώνα. Έδρα της αδελφότητας στα Ιεροσόλυμα είναι το λεγόμενο Μεγάλο Μοναστήριο, του οποίου ηγούμενος θεωρείται ο εκάστοτε Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Βασικό καθήκον των αγιοταφιτών ήταν τα «ταξίδια», όπως ονομάζονταν οι περιοδείες με στόχο την οικονομική ενίσχυση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα προφανώς οριστικοποιήθηκαν τα δρομολόγια που ακολουθούνταν, κατά συνέπεια και οι περιοχές που κάθε ομάδα μοναχών έπρεπε να καλύψει, οι οποίες πλέον ονομάζονταν και αυτές ταξίδια. Σύμφωνα με τον κώδικα 622 του αγιοταφιτικού μετοχίου Κωνσταντινουπόλεως, το ταξίδι της Σμύρνης περιλάμβανε κατά την περίοδο 1707-1731 τις μητροπόλεις Εφέσου, Σμύρνης, Μηθύμνης, Λήμνου, Μυτιλήνης, Φιλαδελφείας και πάσης Λυδίας, καθώς και την αρχιεπισκοπή Σάμου και Ικαρίας. Αργότερα περιορίστηκε η έκτασή του, δε γνωρίζουμε όμως τα νέα του όρια.

θαλάσσια οδός, η
Η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Γιάφας (Ιόπης) με τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη.

μποξάς, ο
Ειδικό σάλι που οι χατζήδες αγόραζαν στους Αγίους Τόπους και το φορούσαν ως διακριτικό.

προσκυνητάρια, τα
Ομάδα χειρογράφων που περιείχαν την περιγραφή, σε πεζό λόγο ή σπανιότερα σε στίχους, κυρίως της πόλης της Ιερουσαλήμ και των μνημείων που βρίσκονται σε αυτή ή και σε άλλες πόλεις και χωριά της Παλαιστίνης, και χρησίμευαν ως οδηγοί για τους προσκυνητές. Το νέο αυτό φιλολογικό είδος άνθησε ιδιαίτερα κατά το 17ο αιώνα, οπότε και γράφτηκαν τα περισσότερα γνωστά χειρόγραφα. Προσκυνητάρια σώθηκαν όμως και από το 16ο, 18ο και 19ο αιώνα. Είναι επίσης γνωστές περιγραφές του όρους Σινά, του Αγίου Όρους, του Μεγάλου Σπηλαίου κ.ά.

χερσαίοι δρόμοι, οι
Οι δρόμοι από την Κωνσταντινούπολη, από τις ακτές του Ελλησπόντου απέναντι από την Καλλίπολη και από τη Σμύρνη συναντιούνταν στην Προύσα με τους δρόμους των καραβανιών της Ανατολής, συνέχιζαν μέσω Κιουτάχειας, Άκσεχιρ, Ικονίου, Αδάνων και Αλεξαντρέττας, και έφταναν στο Χαλέπι. Αυτή ήταν η κύρια διαδρομή των εμπόρων και των προσκυνητών της Ανατολής. Από το Χαλέπι μπορούσε κανείς να κατευθυνθεί νότια προς τη Δαμασκό, τα Ιεροσόλυμα και την Αίγυπτο ή προς τη Μέκκα, ιερή πόλη του Μωάμεθ, και την Αραβία. Ο δρόμος που ακολουθούσαν χριστιανοί και μουσουλμάνοι προσκυνητές ήταν σε μεγάλο βαθμό κοινός. Μία άλλη δυνατότητα ήταν να φτάσει κανείς μέσω παρακάμψεων σε κάποια λιμάνια της Μικράς Ασίας, όπως η Αττάλεια ή η Μερσίνα, και να συνεχίσει από εκεί το ταξίδι ακτοπλοϊκώς προς Γιάφα (Ιόπη).

 
 
 
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>