Εμφύλιος Πόλεμος Τραπεζούντος, Εξέγερση Αριστοκρατικών Οικογενειών, 1340 |
|
|
Η εσωτερική διαμάχη που υπέβοσκε στους κόλπους της αριστοκρατίας της Τραπεζούντας μετά το θάνατο του Μανουήλ Β΄ Μεγάλου Κομνηνού ξέσπασε την περίοδο της βασιλείας της Ειρήνης Παλαιολογίνας (1340-1341). Το 1340 η οικογένεια των Σχολαρίων, που αντιπροσώπευαν την αυλική αριστοκρατία, με τη στήριξη και άλλων οικογενειών της Τραπεζούντας στράφηκε εναντίον της αυτοκράτειρας και της οικογένειας των Αμυτζανταρίων που την υποστήριζαν. Η εξέγερση έληξε τον Ιούλιο του ίδιου έτους, με την ήττα των... |
περισσότερα... |
| |
|
Εμφύλιος Πόλεμος Τραπεζούντος, Στάση Δορανίτη, 1352 |
|
|
|
|
| |
|
Εμφύλιος Πόλεμος Τραπεζούντος, Στάση Καβασιτών, 1363 |
|
|
|
|
| |
|
Εξέγερση Αντιοχείας, 1071-1078 |
|
|
Η αντίδραση κατά της βυζαντινής αυτοκρατορικής εξουσίας στην Αντιόχεια εκδηλώθηκε με συνεχείς εξεγέρσεις των κατοίκων της μετά το 1071, τη στιγμή μάλιστα που η πόλη απειλούνταν άμεσα από τους Σελτζούκους. Παράλληλα, την Αντιόχεια την εποφθαλμιούσε ο Φιλάρετος Βραχάμιος, κυβερνήτης ανεξάρτητης ηγεμονίας στην Κιλικία, στην οποία την προσάρτησε στα τέλη του 1078. Έκτοτε, η βυζαντινή κυριαρχία έπαψε να υφίσταται σε αυτή τη στρατηγική για τη διατήρηση των μικρασιατικών εδαφών πόλη. |
περισσότερα... |
| |
|
|
|
|
|
|
Το κίνημα του Θεοδώρου Μαγκαφά εκδηλώθηκε πρώτη φορά το 1188-1189, όταν ο στασιαστής επιδίωξε ανεπιτυχώς την εγκαθίδρυση ανεξάρτητης ηγεμονίας στη Φιλαδέλφεια. Το 1204-1205, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, ο Μαγκαφάς εμφανίσθηκε και πάλι διεκδικώντας την κυριαρχία της περιοχής. Το κίνημά του απέτυχε και, μετά την ήττα των δυνάμεών του από τους Λατίνους, τα εδάφη του ενσωματώθηκαν στο νεοσύστατο κράτος της Νίκαιας. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Το κίνημα του Μανουήλ Μαυροζώμη εκδηλώθηκε μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους (Απρίλιος 1204). Ο Μαυροζώμης, με τη στρατιωτική υποστήριξη του σουλτανάτου του Ικονίου, επιχείρησε να εγκαθιδρύσει ανεξάρτητη ηγεμονία στην περιοχή της Φρυγίας. Τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του 1206 η εξουσία του στις περιοχές της Λαοδικείας και των Χωνών αναγνωρίσθηκε από τον Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρι, αυτοκράτορα της Νίκαιας. |
περισσότερα... |
| |
|
Στάση Ανδρονίκου και Ισαακίου Νεστόγγων, 1225 |
|
|
Οι αδελφοί Ανδρόνικος και Ισαάκιος Νεστόγγοι, πρωτοξάδελφοι του δεύτερου αυτοκράτορα της Νίκαιας Ιωάννη Γ' Δούκα Βατάτζη, επιχείρησαν το 1225 να τον ανατρέψουν. Εκείνος διέταξε από τη Λάμψακο, όπου βρισκόταν, να κατευθυνθούν τα στρατεύματά του στην Αχυράους και κατόρθωσε να συλλάβει τους στασιαστές. Ο επικεφαλής της στάσης Ανδρόνικος Νεστόγγος αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερη επιείκεια από τον αυτοκράτορα. |
περισσότερα... |
| |
|
Στάση Αρταβάσδου, 741-743 |
|
|
Στάση του κόμη του Oψικίου Aρταύασδου/Aρτάβαζου εναντίον του αυτοκράτορα Kωνσταντίνου E' Κοπρώνυμου, που στέφθηκε βραχυπρόθεσμα με επιτυχία. Eκδηλώθηκε στο Δορύλαιο το καλοκαίρι του 741 και στις 27 Iουνίου του ίδιου έτους ο Aρταύασδος αναγορεύθηκε αυτοκράτωρ Pωμαίων. H είσοδος του Κωνσταντίνου Ε΄ στην Κωνσταντινούπολη στις 2 Nοεμβρίου του 743 σήμανε την οριστική καταστολή της στάσης και το τέλος της εμφύλιας σύρραξης μεταξύ των στρατευμάτων της αυτοκρατορίας που υποστήριξαν τους δύο αντιπάλους. |
περισσότερα... |
| |
|