Αθανάσιος ο Αθωνίτης / Αβραάμιος |
|
|
|
|
|
|
|
Ο Ανδρόνικος γεννήθηκε στις αρχές του 13ου αιώνα πιθανότατα στην Παφλαγονία. Μέλος του κλήρου την περίοδο της πατριαρχίας του Μανουήλ Β΄ (1243-1254) ήταν ήδη μητροπολίτης Σάρδεων. Συνεργάστηκε στενά με το μετέπειτα πατριάρχη Αρσένιο Αυτωρειανό (1254-1260, 1261-1265), ενώ ηγήθηκε και μερίδας οπαδών του. Το 1260 παραιτήθηκε από τη μητροπολιτική του έδρα, στην οποία επανήλθε το 1283. Ωστόσο, το επόμενο έτος καθαιρέθηκε από το αξίωμά του. Πέθανε στα τέλη του 13ου αιώνα. |
περισσότερα... |
|
|
|
|
Ο Αρέθας ο Πατρεύς, μετέπειτα μητροπολίτης Καισαρείας, ήταν μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της μεγάλης πνευματικής ακμής του Βυζαντίου μετά την οριστική λήξη της Εικονομαχίας τον 9ο αιώνα (843), που αναφέρεται συχνά και ως Μακεδονική αναγέννηση. Με το εκτεταμένο έργο μεταγραφής και έκδοσης των έργων αρχαίων συγγραφέων, με την παιδεία του αλλά και την πολιτική του δράση είναι μία από τις πλέον εξέχουσες μορφές της εποχής της μετάβασης από τον 9ο στον 10ο αιώνα, περίοδος που... |
περισσότερα... |
|
|
|
Κληρικός και συγγραφέας. Ο Αστέριος Αμασείας συγκαταλέγεται στους Πατέρες της Εκκλησίας. Έζησε τον 4ο-5ο αιώνα και ήταν σύγχρονος των μεγάλων Πατέρων της Καππαδοκίας. Στο διάστημα 380-390 διετέλεσε επίσκοπος Αμασείας. Συνέγραψε σειρά ομιλιών. Το έργο του χαρακτηρίζεται για το αρχαΐζον και κομψό ύφος του. |
περισσότερα... |
|
|
|
Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε το 329 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σχολή των Αθηνών και ήταν συμφοιτητής του μετέπειτα αυτοκράτορα Ιουλιανού και του Γρηγόριου Ναζιανζηνού. Αργότερα έγινε επίσκοπος Καισαρείας και δίδαξε ρητορική στην Καισάρεια πριν αφοσιωθεί στον ασκητισμό. ΄Ηταν εξηγητής των Γραφών, δυναμικός αντίπαλος του αρειανισμού, πρωτοπόρος στην οργάνωση μορφών κοινωνικής πρόνοιας και συντάκτης ρυθμιστικών διατάξεων του μοναχικού βίου. Πέθανε το 379, πιθανώς στην... |
περισσότερα... |
|
|
|
Ο Βησσαρίων γεννήθηκε περί το 1400 στην Τραπεζούντα του Πόντου. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη και το Μυστρά. Το 1437 χειροτονήθηκε μητροπολίτης Νικαίας. Εξαιτίας της στάσης του υπέρ της ένωσης των Εκκλησιών, το 1440 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Βυζάντιο και να εγκατασταθεί στην Ιταλία, όπου διακρίθηκε ως λόγιος, προστάτης των γραμμάτων και ιεράρχης με ποικίλη εκκλησιαστική και πολιτική δράση. Το 1463 αναγορεύτηκε καθολικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Πέθανε στις 18 Νοεμβρίου 1472 στη... |
περισσότερα... |
|
|
|
Γεννήθηκε στον Ανάπλου του Βοσπόρου. Το 1204 ήταν ήδη διάκονος στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ενώ τον Ιανουάριο του 1223 ανήλθε στον πατριαρχικό θρόνο. Ως Πατριάρχης συνέβαλε ενεργά στη διευθέτηση της ρήξης που είχε επέλθει μεταξύ της Εκκλησίας της Ηπείρου και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Το όνομά του συνδέθηκε με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Βουλγαρικής Εκκλησίας. Ανέπτυξε έντονη συγγραφική δραστηριότητα. Πέθανε το 1240 στη Νίκαια. |
περισσότερα... |
|
|
|
|
Από τους σημαντικότερους Βυζαντινούς λογίους και από τους θεμελιωτές της Παλαιολόγειας Αναγέννησης. Ιστορικός, μαθηματικός, διδάσκαλος, κρατικός και εκκλησιαστικός αξιωματούχος, ο Γεώργιος Παχυμέρης γεννήθηκε στη Νίκαια το 1242 και πέθανε στην Κωνσταντινούπολη γύρω στο 1310. Άφησε σημαντικότατο έργο στους τομείς της ιστορίας, των μαθηματικών επιστημών και της ρητορικής, το οποίο άσκησε ευρύτατη επίδραση στους μεταγενέστερους. Η ιστορία του συνιστά τη βασικότερη πηγή για το β' μισό του 13ου... |
περισσότερα... |
|
|