|
Ο Θεόδωρος Μαγκαφάς γεννήθηκε περί τα μέσα του 12ου αιώνα. Υπήρξε αξιωματούχος της βυζαντινής αυλής. Επί Ισαακίου Β' Αγγέλου (1185-1195, 1203-1204) ανέλαβε τη διοίκηση της Φιλαδέλφειας, στην οποία επιχείρησε δύο φορές να εγκαθιδρύσει ανεξάρτητη ηγεμονία (1188-1189 και 1204-1205). Το 1205, μετά την ήττα του από τους Λατίνους, οι κτήσεις του πέρασαν υπό την εξουσία του κράτους της Νίκαιας. |
περισσότερα... |
| |
|
|
|
|
Ο Κωνσταντίνος Μαλεΐνος γεννήθηκε στα τέλη του 9ου ή στις αρχές του 10ου αιώνα, πιθανώς στην Καππαδοκία. Ήταν μέλος ισχυρής οικογένειας της στρατιωτικής αριστοκρατίας της Μικράς Ασίας, με έδρα τους το θέμα Χαρσιανού. Στα μέσα του 10ου αιώνα έφθασε στο αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας του, όταν κατείχε το αξίωμα του στρατηγού, ενώ υπήρξε μέλος της Συγκλήτου και τιμήθηκε με τον τίτλο του πατρικίου. Το 960 συμμετείχε στη μάχη της Ανδρασού. Πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του 960 στην Καππαδοκία. |
περισσότερα... |
| |
|
|
|
|
Ο Μανουήλ Λάσκαρις ανήκε στην οικογένεια των Λασκάρεων και ήταν ένα από τα έξι αδέλφια του Θεοδώρου Α΄ Λάσκαρη (1204-1222). Επί Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη (1222-1254) βρέθηκε στο περιθώριο, ενώ με την ανάρρηση στο θρόνο του Θεοδώρου Β΄ Λασκάρεως (1254-1958) ανακλήθηκε μαζί με άλλους συγγενείς του. Αναδείχθηκε ως σημαντικός έμπιστος σύμβουλος του αυτοκράτορα και τιμήθηκε από αυτόν με τον αξιόλογο τίτλο του πρωτοσεβαστού. Η δράση του στο πεδίο της μάχης δεν ήταν επιτυχής. Μετά το θάνατο του Θεοδώρου Β΄,... |
περισσότερα... |
| |
|
|
Ο Νικηφόρος Μελισσηνός γεννήθηκε περί το 1045. Ήταν στρατιωτικός αξιωματούχος και γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Μικράς Ασίας. Το φθινόπωρο του 1080 επαναστάτησε εναντίον του αυτοκράτορα Νικηφόρου Γ΄ Βοτανειάτη στη Νίκαια της Βιθυνίας. Παραιτήθηκε από τις αυτοκρατορικές του φιλοδοξίες τον Απρίλιο του 1081 προκειμένου να αναγνωρίσει την εξουσία του κουνιάδου του, Αλεξίου Α΄ Κομνηνού. Από τον τελευταίο τιμήθηκε με τον τίτλο του καίσαρα. Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1104. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Γόνος της μεγάλης αριστοκρατικής οικογένειας των Ταρχανειωτών. Την περίοδο της βασιλείας του Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη (1222-1254) διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στην άμυνα της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας απέναντι στους εξωτερικούς κινδύνους που αντιμετώπισε. Τιμήθηκε με τα αξιώματα του επί τραπέζης και του μεγάλου δομέστικου. Πέθανε πριν από το 1258. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Ο Σάββας Ασιδηνός (β΄ μισό 12ου - α΄ μισό 13ου αιώνα) ήταν αξιωματούχος της αυλής και είχε σχέση συγγένειας με τον αυτοκρατορικό οίκο των Λασκαριδών. Το 1204, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, έθεσε για μικρό χρονικό διάστημα υπό την εξουσία του την κοιλάδα του κάτω ρου του Μαιάνδρου. Προς το τέλος της ζωής του έλαβε το αξίωμα του σεβαστοκράτορος. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Ο Φιλάρετος ο Ελεήμων γεννήθηκε το 702 στην Άμνια της Παφλαγονίας και πέθανε το 792 στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε πλούσιος γαιοκτήμονας με έντονη φιλανθρωπική δράση, σταδιακά όμως οδηγήθηκε στην οικονομική καταστροφή. Το 788 η εγγονή του Μαρία επελέγη ως σύζυγος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΣΤ' (780-797) και ολόκληρη η οικογένειά του μεταφέρθηκε στην πρωτεύουσα, όπου ο Φιλάρετος συνέχισε τη φιλανθρωπική του δράση, από την οποία έμεινε ονομαστός και χάριν της οποίας αγιοποιήθηκε. Το Βίο του τον... |
περισσότερα... |
| |
|