Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω
 

Συγκρούσεις

 
 

Σελίδα:

1

 
 
 
 
 

Αραβοβυζαντινές συγκρούσεις και επαφές στη Μ.Ασία, 7ος-10ος αι.

Αραβοβυζαντινές συγκρούσεις και επαφές στη Μ.Ασία, 7ος-10ος αι. - προς ανάθεση Arabs and Byzantines in Asia Minor, Conflicts and relationships, 7th-10th c. - προς ανάθεση

 

Πέρσες στη Μικρά Ασία (Βυζάντιο)

Πέρσες στη Μικρά Ασία (Βυζάντιο) - προς ανάθεση Persians in Asia Minor (Byzantine period) - προς ανάθεση

 

Συγκρούσεις Αραβοβυζαντινές στη Μ. Ασία, 7ος-10ος αι., Πολεμική Τακτική

Συγκρούσεις Αραβοβυζαντινές στη Μ. Ασία, 7ος-10ος αι., Πολεμική Τακτική  (14/10/2005 v.1) Conflicts between Arabs and Byzantines, 7th-10th c., war tactics in Asia Minor (17/2/2006 v.1)

Από τα μέσα του 7ου αιώνα οι Άραβες διενεργούσαν συνεχείς επιδρομές στα βυζαντινά εδάφη της Μικράς Ασίας. Οι Βυζαντινοί αντέδρασαν στην απειλή οργανώνοντας ένα δίκτυο πληροφοριών και έγκαιρης προειδοποίησης, οχυρώνοντας τις πόλεις στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας και αναπτύσσοντας τακτικές για την εξουδετέρωση των επιδρομέων. Οι επιδρομές διήρκεσαν έως τη δεκαετία του 960, οπότε οι Βυζαντινοί ανακατέλαβαν τα χαμένα εδάφη στην Κιλικία και τη Συρία και απομάκρυναν τον κίνδυνο.

περισσότερα...

 

Συγκρούσεις Βυζαντινοσελτζουκικές, 1045-1073

Συγκρούσεις Βυζαντινοσελτζουκικές, 1045-1073 - δεν έχει ακόμη εκδοθεί Conflicts between Byzantines and Seljuks, 1045-1073 - προς ανάθεση

Λίγο πριν τα μέσα του 11ου αι. ένας νέος και πολύ επικίνδυνος αντίπαλος εμφανίζεται στο ανατολικό σύνορο του βυζαντινού κράτους, οι Σελτζούκοι Τούρκοι. Ο εχθρός αυτός θα αποδειχθεί μοιραίος για τις εδαφικές κτήσεις της αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία, όπου μετά το 1073 θα προχωρήσει στην οργάνωση κρατικών μορφωμάτων και θα συνεχίσει να απειλεί το Βυζάντιο.