Ο Ν. Πίκκολος στο σατιρικό του κείμενο που στρέφεται εναντίον της Αμάθειας και της Δεισιδαιμονίας και των φορέων τους και δημοσιεύεται στο Λόγιο Ερμή το 1820 (σελ. 419) αναφέρεται στα γεγονότα της Σμύρνης, αποκαλύπτοντας με τον τρόπο αυτό τα «θηρία» που επιτίθενται στην Ελλάδα και «την τρώγουν λυσσασμένα»:
Τὴν ἔνδοξον μητέρα σας, τοῦ Κόσμου τὴν λαμπάδα,
Βαθεῖα νὺξ ἐσκότισε τὴν δυστυχῆ Ἑλλάδα.
Ἔπειτα Πύθων ἄγριος, ἡ Δεισιδαιμονία,
Τῆς Ἀμαθείας ἀδελφή, καὶ πάμπολλα θηρία,
Ὅσα ποτὲ τὰ βέλη μου εἶχαν κατατοξεύσει,
Ἡ δύναμις Ἡράκλειος εἶχεν ἐξολοθρεύσει,
Σπέρματα Ἅδου βδελυρά, ’στὸν κόλπο του κρυμμένα,
Ὥρμησαν, τὴν ἐξέσχισαν, τὴν τρώγουν λυσσασμένα.
Βλέπω ‘ς τὴν Σμύρνην σήμερον τὸ στῖφος τῶν τεράτων.
Ἀκούω καὶ τοὺς σπαραγμοὺς καὶ τὰ φρυάγματά των.
Ὦ πόλις, πόλις δυστυχής! ὦ λύπη αἰωνία!
Τὴν Ἀρετὴν ὑπέφερες νὰ σβύσῃ ἡ Κακία.
Σ’ ἐτύφλωσαν, ἀλλοίμονον! Καὶ πάντα τυφλωμένη…
Πλὴν εἴθε νὰ συναισθανθῇς καὶ τοῦτο νὰ μὴ γένῃ.
Βλέπεις, ὦ νέε! τοὺς ἐχθρούς, χωρὶς νὰ δειλιάσῃς·
Συμμάχους πλὴν ἑτοίμασε, διὰ νὰ τοὺς δαμάσῃς.
Ηλιού, Φ., Τύφλωσον Κύριε τον Λαόν Σου. Οι προεπαναστατικές κρίσεις και ο Νικόλαος Πίκκολος (Αθήνα 1988), σελ. 15.