Συγχωροχάρτι που χορηγούνταν έπειτα από εξομολόγηση των προσκυνητών σε πνευματικούς των Ιεροσολύμων

«Δαμιανός ελέω Θεού Πατριάρχης Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης

Η Μετριότης ημών από της χάριτος δωρεάς τε και εξουσίας του Παναγίου και Ζωαρχικού Πνεύματος της δοθείσης παρά του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού τοις ιεροίς αυτού Μαθηταίς και Αποστόλοις εις το δεσμείν τε και λύειν τας των ανθρώπων αμαρτίας ειρηκότος αυτοίς “λάβετε Πνεύμα άγιον· αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς· αν τινων κρατήτε κεκράτηνται” και “όσα αν δέσητε και λύσητε επί της γης έσται δεδεμένα και λελυμένα εν ουρανοίς”, εξ εκείνων δε και ημείς αλληλοδιαδόχως ταύτης διαβάσης της θείας χάριτος, έχει συγκεχωρημένον και το κατά Πνεύμα αυτής τέκνον..... εις όσα και αυτός ως άνθρωπος ήμαρτε και εις Θεόν επλημμέλησεν εν λόγω ή έργω ή διανοία, εκουσίως ή ακουσίως και εν πάσαις αυτού ταις αισθήσεσι, και ει υπό κατάραν ή αφορισμόν Αρχιερέως ή Ιερέως εγένετο, ή πατρός ή μητρός αυτού ή τω ιδίω αναθέματι υπέπεσεν, ή όρκον παρέβη, ή άλλοις τισίν αμαρτήμασιν ως άνθρωπος περιεπάρη και ταύτα πνευματικοίς πατράσιν εξωμολογήσατο και τον παρ’ αυτών κανόνα εκ καρδίας απεδέξατο και πληρώσαι προεθυμήθη, εκ πάντων τούτων της ενοχής τε και του πταίσματος λύομεν αυτόν και ελεύθερον έχομεν και συγκεχωρημένον τη παντοδυνάμω εξουσία και χάριτι του Παναγίου Πνεύματος. Όσα δε διά λήθην ανεξομολόγητα είασε, κακείνα πάντα συγχωρήσειεν αυτός ο ελεήμων Θεός δι’ ιδίαν φιλανθρωπίαν και αγαθότητα, πρεσβείαις της υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, του αγίου ενδόξου και Πανευφήμου Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου και πρώτου Ιεράρχου Ιεροσολύμων, και πάντων των Αγίων. Αμήν.

Ο Ιεροσολύμων Δαμιανός και εν Χριστώ ευχέτης»

Δεληγιάννης, Β., «Το χατζηλίκι στα Κουβούκλια Προύσης», Μικρασιατικά Χρονικά 2 (1939), σελ. 409.