β΄ μισό 10ου αιώνα: Τα πρώτα στοιχεία για τα μέλη της οικογένειας των Γαβράδων
976-979: Στάση του Βάρδα Σκληρού εναντίον του Βασιλείου Β΄ (976-1025), στην οποία λαμβάνει μέρος ο Κωνσταντίνος Γαβράς, ο πρώτος γνωστός εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας
979: Ο Κωνσταντίνος Γαβράς, σύμμαχος του Βάρδα Σκληρού, σκοτώνεται πιθανώς στις συγκρούσεις με τα αυτοκρατορικά στρατεύματα
1018: Κάποιος πατρίκιος Γαβράς κατηγορείται στη Θεσσαλονίκη ότι επιθυμεί την ανασυγκρότηση της βουλγαρικής εξουσίας στα Βαλκάνια και τιμωρείται με τύφλωση
1040: Ο Μιχαήλ Γαβράς, στρατιωτικός διοικητής του θέματος των Ανατολικών, κατηγορείται ότι έλαβε μέρος στη συνωμοσία του Γρηγορίου Ταρωνίτη εναντίον του Κωνσταντίνου, αδελφού του Μιχαήλ Δ΄ (1034-1041), και τυφλώνεται
1067-1074/1075: Ο Θεόδωρος Γαβράς κατέχει το αξίωμα του δούκα της Χαλδίας
1075: Οι Βυζαντινοί καταλαμβάνουν την Τραπεζούντα
μετά το 1081: Ο Αλέξιος Α΄ Κομνηνός, όταν αναλαμβάνει την εξουσία, διορίζει το Θεόδωρο Γαβρά δούκα της Τραπεζούντας
μετά το 1081-1098: Ο Θεόδωρος Γαβράς δούκας της Τραπεζούντας
πριν από το 1091: Πεθαίνει η πρώτη σύζυγος του Θεοδώρου Γαβρά, η Ειρήνη Ταρωνίτισσα
μετά το 1091: Ο Θεόδωρος Γαβράς παντρεύεται δεύτερη φορά. Η δεύτερη σύζυγός του είναι μια Αλανή, συγγενής του σεβαστοκράτορα Ισαακίου Κομνηνού
1091/1092: Προσπάθεια του Γρηγορίου Γαβρά να διαφύγει από την πρωτεύουσα. Μετά την αποτυχία του φυλακίζεται στη Φιλιππούπολη
1098: Πεθαίνει ο Θεόδωρος Γαβράς στη μάχη εναντίον των Τούρκων στη Θεοδοσιούπολη
αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 12ου αιώνα: Ο Κωνσταντίνος Γαβράς έχει το αξίωμα του στρατηγού Φιλαδελφείας
περίπου 1119-1140: Ο Κωνσταντίνος Γαβράς δούκας της Χαλδίας
1126-1140: Ο Κωνσταντίνος Γαβράς διοικεί τη Χαλδία ανεξάρτητα από τις αρχές της Κωνσταντινουπόλεως
1140: Ο Ιωάννης Β΄ Κομνηνός νικά τον Κωνσταντίνο Γαβρά και επαναφέρει τη Χαλδία υπό βυζαντινή διοίκηση
1146: Ο Μανουήλ Α΄ Κομνηνός συλλαμβάνει κάποιο Γαβρά, υπήκοο του σουλτανάτου του Ικονίου, και τον αποκεφαλίζει
1175/1176: Στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται μεταξύ των Βυζαντινών και των Σελτζούκων στο Μυριοκέφαλο, κάποιος εμίρης Γαβράς εκπροσωπεί το σουλτάνο του Ικονίου Κιλίτζ Αρσλάν Β΄
1175: Ο Μιχαήλ Γαβράς, στρατηγός του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού, παραδίδει στους Σελτζούκους την Αμάσεια, αιτία για την οποία συλλαμβάνεται
1180: Ο Ikstiyar Al-Din Hasan Ibn Γαβράς μνημονεύεται ως βεζίρης του σουλτάνου Κιλίτζ Αρσλάν Β΄
1192: Πεθαίνει ο σουλτάνος του Ικονίου Κιλίτζ Αρσλάν Β΄ και ο Ikstiyar Al-Din Hasan Ibn Γαβράς αποσύρεται από τη θέση του βεζίρη. Το ίδιο έτος αυτός ο γόνος των Γαβράδων δολοφονείται
1234: Ο Τζοβάνι ντε Γκάβρα, χριστιανός αριστοκράτης στην υπηρεσία του σουλτάνου του Ικονίου, συμμετέχει ως πρεσβευτής στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων
1235: Ο Τζοβάνι ντε Γκάβρα συναντά στη Δύση τον πάπα Γρηγόριο Θ΄ και το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄
1204: Οι γιοι του Ανδρονίκου Α΄ Κομνηνού ιδρύουν την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, όπου βασίλεψαν με το όνομα Μεγάλοι Κομνηνοί
από το 1254 (ή το 1258/1259) έως το 1265 (ή το 1267/1258): Κάποιος Γαβράς διορίζεται διοικητής της Σινώπης, την οποία οι Μεγάλοι Κομνηνοί επανακτούν από τους Τούρκους
1300/1301: Ο Μανουήλ Δούκας Κομνηνός Γαβράς μνημονεύεται ως δωρητής μιας μονής στο Μυστρά
αρχές 14ου αιώνα: Ο Δημήτριος Γαβράς μνημονεύεται ως πάροικος της μονής Ξηροποτάμου (περίπου 1300)
αρχές 14ου αιώνα: Ο Γεώργιος Γαβράς μνημονεύεται ως πάροικος της μονής Ξηροποτάμου (1315-1320)
μέσα 14ου αιώνα: Ο Ιωάννης Γαβράς Καβαλλάριος είναι εταιρειάρχης στις Σέρρες
περίπου 1290 έως και μετά το 1350: Την περίοδο αυτή ζει ο Μιχαήλ Γαβράς, σακέλλιος της Αγίας Σοφίας, ο οποίος αλληλογραφεί με πολυάριθμες σημαντικές προσωπικότητες του πρώτου μισού του 14ου αιώνα, μεταξύ των οποίων ο Νικηφόρος Χούμνος, ο Ιωάννης Γλυκύς, ο Νικηφόρος Γρηγοράς, ο Θεόδωρος Μετοχίτης, ο Ιωάννης Στ΄ Καντακουζηνός (1347-1354) κ.ά.