|
γραμματικός, ο
Διδάσκαλος στη μέση και την ανώτερη βαθμίδα εκπαίδευσης στο Βυζάντιο. Στους Μεσοβυζαντινούς και τους Υστεροβυζαντινούς χρόνους δηλώνει επίσης διοικητικό αξίωμα, συνήθως το γραμματέα. Το 15ο αιώνα, όπως φαίνεται στον Ψευδο-Κωδινό, ο γραμματέας θεωρείται συνώνυμο του νοταρίου.
|
|
διάκονος, ο
Κατώτερο εκκλησιαστικό αξίωμα. Χειροτονούνταν κάποιος διάκονος από την ηλικία των 25 ετών και μετά. Επιτρεπόταν να είναι έγγαμος, αν ο γάμος είχε τελεστεί πριν από τη χειροτονία.
|
|
εγκύκλιος παιδεία, η
Το δεύτερο στάδιο της βυζαντινής εκπαίδευσης. Ο μαθητής εισερχόταν σε αυτό σε ηλικία περίπου δώδεκα ετών. Αντικείμενο διδασκαλίας ήταν η γραμματική, η ρητορική και η διαλεκτική.
|
|
θύραθεν παιδεία
Η κοσμική, κλασική παιδεία, σε αντιδιαστολή προς την εκκλησιαστική.
|
|
σκευοφύλαξ, ο
Εκκλησιαστικό αξίωμα. Αποδιδόταν σε κληρικό, διάκονο ή πρεσβύτερο. Ο σκευοφύλαξ είχε καθήκον τη φύλαξη και την επιμέλεια των ιερών σκευών και κειμηλίων που φυλάσσονταν στο σκευοφυλάκιο κάθε ναού. Ήταν επίσης υπεύθυνος για την ευταξία κατά τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών. Στους ναούς στους οποίους υπήρχαν περισσότεροι του ενός σκευοφύλακες, ο πρεσβύτερος έφερε τιμητικά τον τίτλο του μεγάλου σκευοφύλακα. Ο μέγας σκευοφύλαξ της Αγίας Σοφίας οριζόταν από τον ίδιο τον αυτοκράτορα έως τον 11ο αιώνα.
|