δεξίωση, η
Σκηνή κατά την οποία οι ανθρώπινες μορφές αναπαριστώνται σε χειραψία, που συνήθως ερμηνεύεται ως αποχαιρετισμός του νεκρού προσώπου. Τέτοιες σκηνές απαντούν κυρίως σε ταφικά ανάγλυφα.
|
ιμάτιο, το
Ορθογώνιο κομμάτι μάλλινου, κατά κανόνα, υφάσματος που το φορούσαν πάνω από το χιτώνα. Μπορούσε να τυλιχτεί με διάφορους τρόπους γύρω από τους ώμους και το σώμα και στερεωνόταν με ζώνη ή πόρπες.
|
κέρας Αμάλθειας, το
Το κέρατο της κατσίκας που θήλαζε το Δία, ο οποίος, επειδή της το έσπασε παίζοντας, το έκανε χρυσό. Για τους αρχαίους συμβόλιζε την αφθονία. Στο χριστιανισμό λαμβάνει χαρακτήρα θείας πρόνοιας, ελπίδας και ευσπλαχνίας.
|
πέλτη, η
Μικρή, ελαφριά ασπίδα, ελλειψοειδής ή οκτάσχημη. Συχνά καλυπτόταν από δέρμα. Αρχικά χρησιμοποιούνταν από βάρβαρους πολεμιστές, στη συνέχεια όμως υιοθετήθηκε από τους Έλληνες (πελταστές) και τους Ρωμαίους.
|
πόλος, ο
Κυλινδρικό κάλυμμα της κεφαλής.
|
χιτών, ο
Τύπος ενδύματος που αποτελείται από τετράγωνο μάλλινο ύφασμα το οποίο ράβεται στις δύο πλευρές του.
|