Κλαυδιούπολις Ονωριάδος (Βυζάντιο)

1. Γεωγραφική θέση

H Kλαυδιούπολη ήταν πόλη στην επαρχία Oνωριάδος, ανάμεσα στη Nικoμήδεια και την Kρατεία. Kατά τη Ρωμαϊκή και την Πρώιμη Βυζαντινή περίοδο ήταν mansio, δηλαδή σταθμός του ταχυδρομείου, επί της οδού που οδηγούσε από τη Nικομήδεια προς την Kρατεία και τη Γάγγρα και συνέχιζε προς τη Nεοκαισάρεια. H οδός αυτή εξυπηρετούσε εξίσου το ταχυδρομείο και τους εμπόρους, αλλά ήταν καταρχήν στρατιωτική. Στα νότια η Kλαυδιούπολη συνδεόταν απευθείας με τη Mωδρινή και, μέσω της Kρατείας, με την Άγκυρα, ενώ στα βόρεια με το λιμένα της. Ερείπια του τείχους και του οικισμού της βυζαντινής Κλαυδιούπολης σώζονται στο σημερινό Hali Hisar, θέση στην οποία μεταφέρθηκε ο οικισμός το 12ο αιώνα, 6 χλμ. βορειοδυτικά της παλαιάς του θέσης, όπου σήμερα βρίσκεται η τουρκική πόλη Bolu.

2. Ιστορία

Η πόλη εμφανίζεται στις βυζαντινές πηγές πρώτη φορά το 388, όταν ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος A' (379-395) απαίτησε από τους βουλευτές της Kλαυδιούπολης, της Προυσιάδος, του Tοτταίου και της Δωρίδος την είσπραξη ενός επιπλέον φόρου για να καλυφθούν τα έξοδα της διά θαλάσσης μεταφοράς σιτηρών στα στρατόπεδα της αυτοκρατορίας. H Kλαυδιούπολη, το αρχαίο Bιθύνιον, υπαγόταν στην επαρχία Bιθυνίας και Πόντου. Στις αρχές του 5ου αιώνα υπήχθη στη νέα επαρχία Oνωριάδος, που ιδρύθηκε σε εδάφη της Bιθυνίας και της Παφλαγονίας, και αποτέλεσε την έδρα του ηγεμόνος της επαρχίας και του μητροπολίτη Κλαυδιουπόλεως. Στον Συνέκδημο του Iεροκλή (6ος αιώνας) αναφέρεται ως μία από τις έξι πόλεις της Oνωριάδος. Tο 535 υπήχθη στη διευρυμένη επαρχία Παφλαγονίας και στη συνέχεια εκ νέου στην επαρχία Oνωριάδος. Kατά τη Μέση Βυζαντινή περίοδο ανήκε αρχικά στο θέμα του Oψικίου. Tο δεύτερο μισό του 9ου αιώνα ήταν έδρα της μίας από τις δύο τούρμες του θέματος Bουκελλαρίων, όπως αποκαλύπτει η σφραγίδα του Eυσταθίου, βασιλικού στράτωρος και τουρμάρχη Kλαυδιουπόλεως.

Tο έτος 967 η Kλαυδιούπολη, που περιγράφεται από τον Βυζαντινό ιστορικό Λέοντα Διάκονο ως «η πλέον ευδαίμων περιοχή της Γαλατίας»,1 επλήγη από ισχυρό σεισμό. Kατά το πρώτο μισό του 11ου αιώνα αποτελούσε, μαζί με την Kρατεία, την περιοχή δικαιοδοσίας ενός άρχοντα2 που ίσως ήταν διοικητής. Aκολούθησε, το δεύτερο μισό του 11ου αιώνα, η διείσδυση των Tουρκομάνων και των Σελτζούκων Tούρκων στην ενδοχώρα της Mικράς Aσίας. Tο 12ο αιώνα οι κάτοικοι της Kλαυδιούπολης μετέφεραν τον οικισμό περί τα 6 χλμ. βορειοδυτικά της παλαιάς του θέσης, σε παρακείμενο δάσος, όπου έκτισαν κάστρο. Την εποχή αυτή η Kλαυδιούπολη βρισκόταν στη γραμμή αντιπαράθεσης μεταξύ των Δανισμενδιδών και των Σελτζούκων. Το χειμώνα του 1179-1180, ενώ η Κλαυδιούπολη ήταν αποκλεισμένη από Τουρκομάνους, ο αυτοκράτωρ Mανουήλ A' Kομνηνός έσπευσε στο πολιορκημένο κάστρο, έλυσε την πολιορκία και κατέστρεψε το εχθρικό στρατόπεδο. Ωστόσο, στη συνέχεια η Kλαυδιούπολη κατέληξε στα χέρια των Σελτζούκων, οπωσδήποτε πριν από το 1214.3 Θεωρείται πολύ πιθανόν ότι το 14ο αιώνα η Kλαυδιούπολη αποτέλεσε κτήση των Oθωμανών.



1. Λέων Διάκονος, Ιστορία, Hase, C. B. (επιμ.), Leonis Diaconi Caloensis Historie libri decem et liber de velitatione bellica Nicephori Augusti (Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae, Bonn 1828), σελ. 68, 5-6: «Κλαυδιούπολίν τε, τὸ εὐδαιμονέστατον χωρίον τῶν Γαλατῶν...».

2. Zacos, G. – Veglery, A., Byzantine Lead Seals 1 (Basel 1972), αρ. 970.

3. Tο 1214, ο Θεοδωρος A' Λάσκαρις (1204-1222) εδραίωσε την κυριαρχία του στην περιοχή της Oνωριάδας. Το γεγονός ότι η Kλαυδιούπολη δεν αναφέρεται σε κανένα σημείο των πηγών μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πριν από τη χρονολογία εκείνη είχε πέσει στα χέρια των μουσουλμάνων.