Μελέτιος Γ΄ Κωνσταντινουπόλεως

1. Καταγωγή, βίος, δράση

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Πάγκαλος γεννήθηκε στη νήσο Κέα των Κυκλάδων το 1772. Υπήρξε μέγας πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου επί των ημερών του Πατριάρχη Αγαθαγγέλλου και με την ιδιότητα αυτή συμμετείχε το Μάιο του 1828 στην πρεσβεία που απεστάλη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Ελλάδα. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους εξελέγη μητροπολίτης Αμασείας, μετά την παραίτηση του εκεί μητροπολίτη Νεοφύτου. Το Νοέμβριο του 1830 μετατέθηκε στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης, όταν παραιτήθηκε ο Θεσσαλονίκης Μακάριος. Το Μάιο του 1841, μετά την ανάδειξη του μητροπολίτη Κυζίκου Ανθίμου ως Οικουμενικού Πατριάρχη, ο Μελέτιος μετατέθηκε στη μητρόπολη αυτή.

2. Η δράση του Μελετίου κατά τη διάρκεια της πατριαρχίας του

Ποίμανε τη μητρόπολη Κυζίκου μέχρι τις 18 Απριλίου 1845, όταν μετά τον εξαναγκασμό του Γερμανού Δ' σε παραίτηση ανήλθε ο ίδιος στον πατριαρχικό θρόνο. Η πατριαρχία του Μελετίου διήρκεσε μόλις 7 μήνες και 21 μέρες: Πέθανε στις 28 Νοεμβρίου 1845 και τάφηκε στο ναό της Ζωοδόχου Πηγής.

Κατά τη διάρκεια της βραχύχρονης πατριαρχίας του αναθεώρησε τον εκδοθέντα από τον προκάτοχό του Γερμανό Δ' τόμο περί εκλογής
τιτουλαρίων επισκόπων. Επίσης σε ενέργειες του Μελετίου οφείλεται η μεταβολή του καλύμματος της κεφαλής που έφεραν οι ιερείς των γρηγοριανών Αρμενίων. Επί των ημερών του επίσης η επισκοπή Λάμπης ενώθηκε με τη μητρόπολη Κρήτης (Ιούλιος 1845). Το Μάιο του 1845 είχε εκδώσει πατριαρχικό σιγίλιο που απαγόρευε να χρησιμοποιούνται οι χώροι της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη ως κατοικία από διάφορους αρχιερείς ή ακόμη και πρώην Πατριάρχες. Τον ίδιο μήνα εγκρίθηκε από τον τότε σουλτάνο Αμπντούλ Μετζίτ η χορήγηση σε τακτά χρονικά διαστήματα ποσοτήτων κρέατος στο Νοσοκομείο της Ελληνικής Ορθοδόξου Κοινότητας.