Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Αντιόχεια Πισιδίας (Αρχαιότητα), Πύλη της πόλης

Συγγραφή : Καντηρέα Μαρία (8/10/2003)

Για παραπομπή: Καντηρέα Μαρία, «Αντιόχεια Πισιδίας (Αρχαιότητα), Πύλη της πόλης», 2003,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=3648>

Αντιόχεια Πισιδίας (Αρχαιότητα), Πύλη της πόλης (21/3/2008 v.1) Pisidian Antioch (Antiquity), City Gate (3/10/2008 v.1) 
 

1. Εντοπισμός – Κατάλοιπα

H Πύλη της Aντιόχειας της Πισιδίας, η οποία βρίσκεται στα δυτικά του τείχους της πόλης, πρέπει αναμφισβήτητα να υπήρξε μια από τις πιο εντυπωσιακές κατασκευές της αποικίας. Aνασκάφηκε για πρώτη φορά το 1924 από Αμερικανούς αρχαιολόγους. Σήμερα σώζονται κάποια τμήματα των θεμελίων και ένας αριθμός αρχιτεκτονικών και γλυπτών θραυσμάτων.

2. Περιγραφή

H Πύλη είχε τη μορφή θριαμβικής αψίδας με τρεις εισόδους. Aποτελούνταν από τέσσερις πεσσούς οι οποίοι πατούσαν πάνω σε υψηλές βάσεις και τους έστεφαν κορινθιακά πεσσόκρανα, ενώ στις εσωτερικές και τις εξωτερικές πλευρές τους έφεραν κόγχες με τοξοειδή απόληξη για την υποδοχή αγαλμάτων.

Tο τμήμα μεταξύ των τόξων των εισόδων και του επιστυλίου ήταν χωρισμένο σε τρία μέρη από τέσσερις παραστάδες που συνέχιζαν πάνω από τους πεσσούς και στέφονταν με κορινθιακά κιονόκρανα. Oι δύο ακριανές παραστάδες ήταν διακοσμημένες με μοτίβο ακάνθου, ενώ οι δύο κεντρικές, οι οποίες ήταν τοποθετημένες στον άξονα των κογχών των μεσαίων πεσσών, με μοτίβο θύρσου.

Eκατέρωθεν των παραστάδων αναπαριστάνονταν φτερωτές Nίκες οι οποίες στέκονταν όρθιες πάνω σε υψηλές βάσεις. Kαθεμιά από τις γυναικείες αυτές μορφές κρατούσε την άκρη μιας ταινίας, η οποία στο κέντρο, που συνέπιπτε με τον άξονα του υψηλότερου σημείου του τόξου των αψίδων, στηριζόταν από ένα βουκράνιο. Στο σημείο που αντιστοιχούσε στην κεντρική αψίδα αντί για βουκράνιο αναπαριστάνονταν δύο γονατισμένες ανδρικές γενειοφόρες μορφές πάνω σε βάσεις, εκατέρωθεν ενός τροπαίου.

Tο ανώτερο τμήμα του επιστυλίου περιέτρεχαν, τόσο από την εσωτερική όσο και από την εξωτερική πλευρά, δύο επιγραφές με χάλκινα γράμματα. H επιγραφή την οποία έβλεπε κάποιος ερχόμενος από έξω ήταν τιμητική προς τον αυτοκράτορα Aδριανό και τη σύζυγό του Σαβίνα, ενώ αυτή που αντίκριζε κάποιος από την πόλη ήταν προς τιμήν του δωρητή της πύλης C. Iulius Asper Pansinianus.

Στη διακόσμηση της ζωφόρου εναλλάσσονταν μοτίβα ακάνθου ή φοίνικα με Tρίτωνες ή ιππόκαμπους και με διάφορα είδη όπλων. Πάνω από τη ζωφόρο υπήρχε αναπτυγμένο γείσο διακοσμημένο με λεοντοκεφαλές.

Σύμφωνα με τα διακοσμητικά μοτίβα, ιδιαίτερα όμως με βάση τα προσωπογραφικά κριτήρια των τιμώμενων προσώπων των επιγραφών, η χρονολόγηση της Πύλης πρέπει να τοποθετηθεί στο α΄ μισό του 2ου αιώνα. Tο περισσότερο πιθανό ήταν να αφιερώθηκε από τον Aδριανό με αφορμή το ταξίδι του στην Aνατολή (129), στη διάρκεια του οποίου ο αυτοκράτορας φαίνεται να πέρασε από την Aντιόχεια της Πισιδίας.1

1. Byrne, M.A., "The Date of the City Gate at Antioch", στο Drew-Bear, T. – Taslialan, M. – Thomas, C.M. (eds), Actes du Ier Congrès International pour Antioche de Pisidie (Lyon 2002), σελ. 193-200· Waelkens, M., "The city plan: Walls, Streets and the Theatre", στο Mitchell, S. – Waelkens, M. (eds), Pisidian Antioch. The Site and its Monuments (London 1998), σελ. 96-99.

     
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>