1. Την ίδια περίοδο ο αυτοκράτορας της Νίκαιας επανέκτησε τον έλεγχο των περιοχών του Κελβιανού Μαιάνδρου, της Φιλαδέλφειας και των Νεοκάστρων. Βλ. Σαββίδης, Α., Βυζαντινά στασιαστικά και αυτονομιστικά κινήματα στα Δωδεκάνησα και τη Μικρά Ασία, 1189-1240 μ.Χ.: Συμβολή στη μελέτη της υστεροβυζαντινής προσωπογραφίας και τοπογραφίας την εποχή των Αγγέλων, των Λασκαριδών της Νίκαιας και των Μεγαλοκομνηνών του Πόντου (Αθήνα 1987), σελ. 247. 2. Το έγγραφο της μονής έχει δημοσιευθεί από τους: Λάμπρος, Σ., «Ανέκδοτα έγγραφα της μονής Ξηροχωραφίου», ΝΕ 11 (1914), σελ. 402-403· Miklosich, F. – Müller, J., Acta et diplomata graeca medii aevi acta et profana (Wien 1871), IV, σελ. 292, V, σελ. 257· Wilson, N. – Darrouzès, J., “Restes du cartulaire de Hiéra Xérochoraphion”, REB 26 (1968), σελ. 5-45, αρ. 2. Την περίοδο εκείνη με το αξίωμα του σεβαστοκράτορα τιμόνταν οι αδελφοί του αυτοκράτορα. Βλ. Σαββίδης, Α., Βυζαντινά στασιαστικά και αυτονομιστικά κινήματα στα Δωδεκάνησα και τη Μικρά Ασία, 1189-1240 μ.Χ.: Συμβολή στη μελέτη της υστεροβυζαντινής προσωπογραφίας και τοπογραφίας την εποχή των Αγγέλων, των Λασκαριδών της Νίκαιας και των Μεγαλοκομνηνών του Πόντου (Αθήνα 1987), σελ. 246-251. 3. Miklosich, F. – Müller, J., Acta et diplomata graeca medii aevi acta et profana IV (Wien 1871), σελ. 292. |