Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Γκιαούρκιοϊ

Συγγραφή : Πίγκου Ευαγγελία , Σπυροπούλου Βάσω (3/10/2001)

Για παραπομπή: Πίγκου Ευαγγελία, Σπυροπούλου Βάσω, «Γκιαούρκιοϊ», 2001,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=12026>

Γκιαούρκιοϊ (7/8/2009 v.1) Gavurköy (Kadıköy) - δεν έχει ακόμη εκδοθεί 

Παραθέματα

 

1. Η ονομασία του χωριού

«Το χωριό μου το λέγαν “Γκιαούρκιοϊ”. Ξέραμε όλοι πως το λέγαν και “Χριστιανοχώρι”, μα δεν τολμούσαμε να το πούμε από φόβο των Τούρκων. Το γράφαν στα χαρτιά της κοινότητας, του σχολείου, της εκκλησίας Χριστιανοχώρι, αλλά στην κουβέντα μας ακουγόταν το Γκιαούρκιοϊ».

Αρχείο Προφορικής Παράδοσης Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, φάκ. Α 40 (Γκιαούρκιοϊ).

2. Η ίδρυση του χωριού

«Οι κάτοικοι (της Φίλιας) ασχολούνται εις τα της γεωπονίας και κτηνοτροφίας, μόνον όμως το έν τέταρτον περίπου αυτών, διότι το έδαφος είναι μάλλον λεπτόγεων και άγονον, τα δε τρία τέταρτα αποδημούσιν εις την αλλοδαπήν προς εξεύρεσιν πόρου ζωής. Προτιμώσι δε την Πέργαμον και την περί αυτήν χώραν, ένθα και πόλισμα Χριστιανοχώριον (τουρκ. Κιαβούρ-κιογ) εσχημάτισαν...»

Χαραλαμπίδης-Φίλιος, Γ., «Εκδρομή επί της νήσου Λέσβου», Πιττακός Β (Μυτιλήνη 1877-1879), σελ. 323, αναδημοσιευμένο στο Τσερνόγλου, Α.Γ., «Το Χριστιανοχώρι της Περγάμου: Αποικία της Φίλιας Λέσβου εις την Αιολίδα Μικράς Ασίας», Το ροδοστάλι 5-6 (Ιούλιος-Δεκέμβριος 1992), σελ. 13.

3. Ο διωγμός του 1914

«…Το 1914 μας έδιωξαν και ξαναπήγαμε το 1919. Αφήσαμε και τα κλειδιά στις πόρτες και τις αποθήκες γεμάτες και τα ζωντανά στη βοσκή. Και άμα γυρίσαμε, μη ρωτάς, βρήκαμε το χωριό αγνώριστο. Σιγά σιγά το φέραμε σε λογαριασμό...»

«…Από Πέργαμο, Δικελί μπήκαμε στα καράβια και περάσαμε σε Μυτιλήνη. Εκεί μας μοίρασαν στα χωριά: Αγιάσο, Γέρα, Πλωμάρι, Αγία Παρασκευή και στεγαστήκαμε στα σχολεία. Μας δίναν συσσίτιο…»

«…Το 1914 διώξαν τα χωριά, άλλα στο εσωτερικό, κι άλλα στα νησιά, εμείς πήγαμε στη Μυτιλήνη. Το 1919 ήρθε ειδοποίηση να γυρίσουμε πίσω. Οι Γκιαούρκιώτες βαστούσανε από Μυτιλήνη και στον πρώτο διωγμό του 1914 εκεί κατέφυγαν και το 1922 εκεί ξαναπήγαν…».

Αρχείο Προφορικής Παράδοσης Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, φάκ. Α 40 (Γκιαούρκιοϊ).

4. Έξοδος

«Οι κάτοικοι του Χριστιανοχωρίου την 24 Αυγούστου 1922 εγκατέλειψαν το χωρίον των και εξεκίνησαν διά την Πέργαμον. Εκ τούτων καθυστέρησαν καθ’ οδόν 252 άτομα. Προτού διελθώσι τον Κάικον ποταμόν, τσέται συνήντησαν ταύτα και τα ηνάγκασαν να μην προχωρήσουν. Έκτοτε εχάθησαν τα ίχνη αυτών. Αναμφιβόλως εσφάγησαν, ριφθέντων κατά πάσαν πιθανότητα των πτωμάτων αυτών εντός του Κάικου ποταμού».

Τσερνόγλου, Α.Γ., «Το Χριστιανοχώρι της Περγάμου: Αποικία της Φίλιας Λέσβου εις την Αιολίδα Μικράς Ασίας», Το ροδοστάλι 5-6 (Ιούλιος-Δεκέμβριος 1992), σελ. 15.

 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>