Απόσπασμα από τον πρώτο κανονισμό του Παρθεναγωγείου της Αγίας Φωτεινής το 1863, σχετικά με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά των μαθητριών του σχολείου:
«Αἱ μαθήτριαι ὀφείλουσι νὰ ἔρχωνται εἰς τὴν Σχολὴν ἐκτενισμέναι ἐπιμελῶς μέν, ἀλλὰ κοσμίως, καθάριοι τὰς χεῖρας καὶ τὸ πρόσωπον, ἐνδεδυμέναι ὡσαύτως καθαρίως καὶ μετὰ τῆς προσηκούσης εἰς τὰ κοράσια σεμνοπρεπείας καὶ ἁπλότητος. Ὀφείλουσιν ἔτι εἰσερχόμεναι εἰς τὴν Σχολὴν να προσαγορεύωσιν εὐπρεπῶς, κατὰ τὸν ὡρισμένον τρόπον, τοὺς διδασκάλους καὶ τάς συμμαθητρίας των. Ὁμοίως ὀφείλουσι να περπατῶσι καθ’ ὁδὸν εὐσχημόνως καὶ κοσμίως, χωρὶς νὰ βλέπωσιν ἐδῶ καὶ ἐκεῖ περιέργως, ἢ νὰ γελῶσι θορυβωδῶς καὶ ἀσέμνως, ἢ νὰ ὁμιλῶσιν ἀλλήλας, ἐὰν συναντηθῶσιν, ἢ ἂν συναντήσωσιν ἄλλα κοράσια, ἢ νὰ φωνάζωσι καὶ νὰ φέρωνται ἀφρόνως καὶ ἀπρεπῶς. Ἐπίσης εἰς οὐδεμίαν μαθήτριαν συγχωρεῖται να λέγῃ ἐν τῇ Σχολῇ ὅ,τι εἶδεν ἢ ἤκουσεν ἢ ἔπραξεν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτῆς, ἢ ἀλλαχοῦ, ἢ νὰ ἀναφέρῃ τὰ ὀνόματα τοῦ μὲν καὶ τοῦ δέ, εἴτε συγγενοῦς εἴτε ξένου»
Σολομωνίδης, Χρ., Η παιδεία εν Σμύρνη, Β΄ (Αθήνα 1961), σελ. 230.