Ηρόδοτος 1.142.11 και 1.147.6-8:

Αἵδε δὲ ἐν τῇ Λυδίῃ· Ἔφεσος, Κολοφών, Λέβεδος, Τέως, Κλαζομεναί, Φώκαια· αὗται δὲ αἱ πόλεις τῇσι πρότερον λεχθείσῃσι ὁμολογέουσι κατὰ γλῶσσαν οὐδέν, σφίσι δὲ ὁμοφωνέουσι.

Εἰσί δὲ πάντες Ἴωνες, ὅσοι ἀπ’ Ἀθηνέων γεγόνασι καὶ Ἀπατούρια ἄγουσι ὁρτήν. ἄγουσι δὲ πάντες πλὴν Ἐφεσίων καὶ Κολοφωνίων·

- Οι αναφορές του Ηροδότου δείχνουν τον ιωνικό χαρακτήρα της εγκατάστασης στη Λέβεδο και τη διατήρησή του έως τον 5ο αι. π.Χ.

Ιππώναξ, Απ. F.,124 (West, M.L., Iambi et Elegi Graeci, ante Alexandrium cantata 1: Archilochus, Hipponax, Theognidea (Oxford 1971):

μηδὲ μοιμύλλειν Λεβεδίην ἰσχάδ’ ἐκ Καμανδωλοῦ.

- H πρωιμότερη αναφορά της Λεβέδου. Ο στίχος του Ιππώνακτος (ιαμβικού ποιητή του 6ου αι. π.Χ.) κάνει λόγο για τα ξερά σύκα που είχαν οι Λεβέδιοι σε μια περιοχή που λεγόταν Καμανδωλός. Το χωρίο χρησιμοποίησε για να λύσει μια διένεξη με τις γειτονικές πόλεις ένας Λεβέδιος γραμματικός, κατά την πληροφορία του Σέξτου Εμπειρικού.

Παυσ. 1.9.7 και 7.3.5:

διέβη δὲ (Λυσίμαχος) καὶ ναυσὶν ἐπὶ τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν ἀρχὴν τὴν Ἀντιγόνου συγκαθεῖλε· συνῴκισε δὲ καὶ Ἐφεσίων ἄχρι θαλάσσης τὴν νῦν πόλιν, ἐπαγαγόμενος ἐς αὐτὴν Λεβεδίους τε οἰκήτορας καὶ Κολοφωνίους, τὰς δὲ ἐκείνων ἀνελὼν πόλεις, ὡς Φοίνικα ἰάμβων ποιητὴν Κολοφωνίων θρηνῆσαι τὴν ἅλωσιν.

Λεβεδίοις δὲ ἐποίησε μὲν Λυσίμαχος ἀνάστατον τὴν πόλιν, ἵνα δὴ συντέλεια ἐς μέγεθος τῇ Ἐφέσῳ γένοιτο·

OGIS 222, 1-13 και 48:

--------------λε[-------| ------ τε]τράδι ἱσταμένου, ἵνα τὴ[ν | ἡμέραν ἐν ἧι ὁ βασιλεῦς Ἀντίοχος] ἐγεννήθη μετ’ εὐφημί[ας πάσης καὶ εὐχαριστίας διάγ]ωμεν· δίδοσθαι δὲ τῶμ ||⁵ [πανηγυριζόντων ἑκάστωι τοσοῦτον] ὅσον καὶ εἰς τὴν Ἀλε|[ξάνδρου ἡμέραν τὴν γενεθλ]ίαν δίδοται· ὅπως δὲ καὶ | [τὴμ προαίρεσιν τοῦ κοινοῦ τῶν] Ἰώνων περὶ τῶν τιμῶν εἰ|[δῶσιν ὁ βασιλεῦς Ἀντίοχος καὶ ἡ] βασίλισσα Στρατονίκη, | [αὐτίκα μὲν ἑλέσθαι ἐκ τῶν ἡκόντ]ων δύο ἀφ’ ἑκάστης πόλε||¹⁰ ως πρέσβεις πρότερον ἤδη πρεσ]βεύσαντας πρὸς τὸν βα|[σιλεία Ἀντίοχον, τούτους δὲ τ]ὸ τε ψήφισμα τόδε ἀποδοῦ|[ναι τῶι βασιλεῖ παρὰ τοῦ κοινοῦ] τ[ῶμ πόλεων τῶν Ἰάδων ἐμ | [βραχυτάτωι καὶ πράξασθαι ὅτι ἂ]ν ἀγαθὸν δύνωνται τῶι κ(ο)ι|[νῶι τῶμ πόλεων…

----Λε]βεδίων· Καπ----

- Ψήφισμα των ιωνικών πόλεων για τα γενέθλια του Αντιόχου Α΄. Η αναφορά της πόλης των Λεβεδίων δηλώνει την επιβίωση της πόλης και μετά τις προσπάθειες του Αντιγόνου Α΄ και του Λυσιμάχου για να καταστρέψουν την πόλη.

Robert, L.: “Décret de Lébédos pour un juge de Samos”, Hellenica. Recueil d’épigraphie, de numismatique et d'antiquités grecques 11-12 (Paris 1960), σελ. 205.

Ἐπὶ Μηνοδότου, Ποσιδεῶνος πέμπτηι
ἀπιόντος· ἐκκλησίας νομαίας οὔσης·
ἐπιστατοῦντος Ἀπελλέω τοῦ Ἀπολλωνίδου
καὶ ὀμόσαντος κατὰ τὸν νόμον. Ψήφισ-
μα παρὰ Λεβεδίων. Ἔδοξεν τῆι βουλῆι
καὶ τῶι δήμωι· γνώμη τιμούχων· ἐπειδὴ,
τοῦ δήμου πέμψαντος πρεσβευτὴν πρὸς
Σαμίους, φίλους καὶ συγγενεῖς τῆς πόλεως
ὑπάρχοντας, τὸν αἰτησόμενον δικαστὴν
καὶ γραμματέα, Σάμιοι βουλόμενοι χαρίζεσθαι
τῶι δήμωι ἀπέστειλαν πρὸς ἡμᾶς δικαστὴν
ἄνδρα καλὸν κἀγαθὸν Ἀπολλώνιον Δημητρίου,
ὃς παραγενόμενος τὰς μὲν διέλυσεν τῶν δικῶν,
τὰς δὲ ἐδίκασεν ὀρθῶς καὶ δικαίως καὶ τοῖς νό-
μοις καὶ τοῖς ψηφίσμασιν ἀκολούθως, ἀπέστειλαν
δὲ καὶ γραμματέα Ἀντίπατρον, ὃς ἀφικόμενος ἐπε-
[τέλ]ει τὰ καθ’ αὑτὸν ἀκολούθως τῆι τοῦ δικαστοῦ αἱ-
[ρέσ]ει· ὅπως οὖν καὶ ὁ δῆμος φαίνηται συναντῶν εὐχα-
[ρίστως τοῖ]ς ἀξίοις τῶν ἄνδρῶν, προτρέπωνται δὲ καὶ οἱ
[λοιποὶ εἰς τὰ παρα]καλούμενα προθύμους ἑαυτοὺς ἐπι-
[διδόναι· δεδόχθαι τῆι βουλ]ῆι και τῶι δήμωι· ἐπηινῆσθαι
[μὲν τὸν δῆμον τὸν Σαμίων ἐπὶ τῶι ἐξ]αποστεῖλαι ἡμῖν
-------------------------------------------------------------- ΟΥΣΕ

- Το τιμητικό ψήφισμα των Λεβεδίων, περ. του 200 π.Χ., που τιμούσε ένα Σάμιο δικαστή και ένα Σάμιο γραμματέα. Γίνεται χρήση του επιθέτου «Λεβέδιοι» σε μια περίοδο πτολεμαϊκού ελέγχου της πόλης.

Παυσ. 7.5.11:

Λεβεδίοις δὲ τὰ λουτρὰ ἐν τῇ γῇ θαῦμα ἀνθρώποις ὁμοῦ καὶ ὠφέλεια γίνεται·

Στράβ., Γεωγρ. 14.1.29 (C 633):

εἶτα Λέβεδος διέχουσα Κολοφῶνος ἑκατὸν καὶ εἷκοσιν (σταδίους)· ἐνταῦθα τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν ἡ σύνοδος καὶ κατοικία τε καὶ ἀγῶνες κατ’ ἔτος συντελοῦνται τῷ Διονύσῳ. ἐν Τέῳ δὲ ᾤκουν πρότερον τῇ ἐφεξῆς πόλει τῶν Ἰώνων, ἐμπεσούσης δὲ στάσεως εἰς Ἔφεσον κατέφυγον· Ἀττάλου δ’ εἰς Μυόννησον αὐτοὺς καταστήσαντος μεταξὺ Τέω καὶ Λεβέδου, πρεσβεύονται Τήιοι δεόμενοι Ῥωμαίων μὴ περιιδεῖν ἐπιτειχιζομένην σφίσι τὴν Μυόννησον, οἱ δὲ μετέστησαν εἰς Λέβεδον δεξαμένων τῶν Λεβεδίων ἀσμένως διὰ τὴν κατέχουσαν αὐτοὺς ὀλιγανδρίαν.

Michel, Ch., Recueil d’Inscriptions grecques (Bruxelles 1900), σελ. 484.

Ἐπὶ πρυτάνεως Ἀμύντορος. Ἔδο|ξεν Ἰώνων τῇ βουλῇ. Τῶν Λεβεδί|ων ἀξιο(ύ)ντων ἀναγράπψαι εἰς στή|λην τέλεσι τοῖς ἑουτῶν καὶ || στῆσαι εἲς Παν(ι)ώνιον περὶ | τῆς δίκης τῆς γενομένης περὶ | τῆς ἱερατείης τοῦ Διὸς τοῦ | [Β]ουληίου καὶ τῆς Ἥ[ρ]ης· δοῦ[ν]αι | αὐτοῖς κατάπερ [καὶ] αὐτοὶ ἀξιοῦσ[ιν]. || Ἐπὶ Χίου πρυτανέ[ο]ντος Λεβε|δίοις κατα---.

- Ψήφισμα της βουλής του Κοινού των Ιώνων που αναγνωρίζει στους Λεβεδίους το δικαίωμα να φροντίζουν για τη λατρεία του Δία του Βουλείου και της Ήρας. Στον τελευταίο στίχο μαρτυρείται το αξίωμα του πρύτανη στη Λέβεδο.

Hor., Epist. 1.11.7:

Scis Lebedus quid sit: Gabiis desertior atque| Fidenis vicus

(Γνωρίζεις τι είναι η Λέβεδος; Χωριό πιο έρημο από τους Γαβίους και τις Φιδήνες)