Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία

αναλυτική αναζήτηση

 ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Άγιος Προκόπιος (Βυζάντιο)

Συγγραφή : ΙΒΕ , Παπακοσμά Κωνσταντίνα (16/3/2003)

Για παραπομπή: ΙΒΕ , Παπακοσμά Κωνσταντίνα, «Άγιος Προκόπιος (Βυζάντιο)», 2003,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=3383>
Άγιος Προκόπιος (Βυζάντιο) (18/2/2008 v.1) St. Prokopios (Byzantium) (22/5/2008 v.1) 
 

1. Γεωγραφική θέση

Ο Άγιος Προκόπιος βρισκόταν στην Καππαδοκία. Ταυτίζεται με τη σημερινή πόλη Ürgüp. Ο οικισμός ήταν κτισμένος σε απόσταση 50 χλμ. Δ-ΝΔ της Καισάρειας, στο κέντρο της περιοχής των τρωγλοδυτικών (υπόσκαφων) μονών και εκκλησιών.

2. Ιστορία

Κατά την πρώιμη Βυζαντινή εποχή η πόλη υπαγόταν στην επαρχία της Πρώτης Καππαδοκίας. Ταυτίζεται πιθανώς με το φρούριο Burgut, που μνημονεύεται σε περσικό χρονικό που χρονολογείται στα τέλη του 14ου αιώνα μ.Χ.1 Κατά τη Μέση Βυζαντινή εποχή ανήκε πιθανώς στο θέμα Χαρσιανού ή Καππαδοκίας. Επί Λέοντος ΣΤ΄ του Σοφού (886-912) ιδρύθηκε η επισκοπή του Αγίου Προκοπίου που υπαγόταν στην μητρόπολη Καισαρείας. Η θέση ήταν γνωστή μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα μ.Χ. και με το ελληνικό όνομα «Προκόπιον».2

3. Μνημεία

Από τις εκκλησίες της πόλης οι περισσότερες έχουν από μακρού καταστραφεί. Σήμερα σώζονται τα ίχνη δύο ναών: α) του Αγίου Θεοδώρου (Pançarlık Kılıse), στη θέση Susum Bayrı στα ΝΔ του οικισμού, η ζωγραφική του οποίου χρονολογείται στον 11ο αιώνα μ.Χ., και β) της εκκλησίας που είναι γνωστή ως Sarıca Kılıse (Kepez), με τοιχογραφίες που χρονολογούνται γύρω στα 1100 μ.Χ.3

1. Hild, R. – Restle, K., Kappadokien (Kappadokia, Charsianon, Sebasteia und Lykandos) Τabula Ιmperi Βyzantini, 2 (Verlag der Österreichischen Byzantinistik 23, Wien 1981), σελ. 263.

2. Rott, H., Kleinasiatische Denkmäler aus Pisidien, Pamphylien, Kappadokien und Lykien (Leipzig 1908), σελ. 204-208.

3. Rott, H., Kleinasiatische Denkmäler aus Pisidien, Pamphylien, Kappadokien und Lykien (Leipzig 1908), σελ. 204-208· De Jerphanion,  G., Une nouvelle province de l’art byzantin. Les églises rupestres de Cappadoce (Paris 1925-1942), τόμ. 1, σελ. 17, τόμ. 2, σελ. 17-49· Restle, M., Die byzantinische Wandmalerei in Kleinasien, (Recklinghausen 1967), τόμ. 1, σελ. 17-18, 68, 147-148, και τόμ. 3, σελ. 374-387· Reallexikon zur byzantinischen Kunst 3 (1978), s.v. Kappadokien (Restle, M.), σελ. 1107-1113· Schiemenz, G. P., “Jakobsbrunnen im tiefen Tal, Collectanea Byzantina”, Orientalia Christiana Analecta 204 (Roma 1977), σελ. 147-155.

     
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος
 
press image to open photo library
 

>>>
 
 
 
 
 
 

copyright © 2008, ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Το έργο Μεγάλη Δικτυακή «Εγκυκλοπαίδεια Ελληνικού Πολιτισμού» - Μέρος Α΄ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.

Το έργο ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.